Voor Moerse Boys, door Moerse Boys en (vaak) over Moerse Boys. Dat is Vakkie C in een notendop. Deze columnrubriek werd ooit bedacht om de ontstane Coronaleegte te vullen, maar heeft inmiddels een permanent karakter. Iedere zaterdagochtend kunt u in deze rubriek een column/verhaal/artikel lezen. Regelmatig staat onze club centraal, maar ook andere zaken in het leven passeren de revue. Vakkie C is leesvoer voor bij het ontbijt, tijdens het toiletbezoek of wanneer dan ook. Vandaag deel 94: Zunderts glorie, potverdorie!
Heb ik hier mijn voorliefde voor Engels voetbal al eens uitgesproken? Ja toch? Toen afgelopen zomer eindelijk Euro 2020 van start ging, ben ik er dan ook eens goed voor gaan zitten. Nee, niet vanwege het Engels voetbalteam. Het verzorgde voetbal dat zij spelen, daar kan ik nog even niet aan wennen. Op de èèn of andere manier past dat niet bij hen. En al zeker niet bij hun supporters. Voor het echte ‘kick ‘n rush’ voetbal ben je op dit moment aangewezen op Ierland, Wales en vooral Schotland. En net als voor Ierland heb ik ook voor de Schotten een zwak. Alleen al de manier waarop zij de ingewanden uit hun lijf brullen bij het spelen van de ‘Flower of Scotland’. Donkerblauwe vlag met wit kruis, moeilijker moet je het niet maken. Nou ja, een doedelzak maakt het plaatje natuurlijk helemaal compleet. De tomeloze inzet, de passie, de sfeer. Helemaal mijn ding. Afijn, kansloos tegen Tsjechië, een hartverwarmend gelijkspel tegen Engeland en van de mat gespeeld door Kroatië. En dat was het dan weer.
Mijn eerste kennismaking met Schotten was op de terugweg vanuit Engeland. De ferryboot Harwich-Hoek van Holland zat vol met Celtic-supporters. Bijna 40 jaar geleden inmiddels, maar ik zie het zo weer voor me. Een groen-witte, feestende en drinkende massa. De meesten gehuld in een geruite rok, blijkbaar nog nooit van een onderbroek gehoord.
Tijdens het EK 2008 togen wij naar Bern om daar de wedstrijd Nederland-Italië te bezoeken. Overnachten deden we op een speciaal voor die gelegenheid ingerichte boerencamping buiten de stad. Veel Nederlanders en Italianen op de camping. Maar ook een respectabel aantal Schotten! Niet geplaatst voor het eindtoernooi, maar who cares? Het werd de beste wedstrijd van het Nederlands elftal waarbij ik live aanwezig was. Italië werd van het kastje naar de muur getikt en lag na tweemaal drie kwartier met 3-0 op apegapen. Doelpuntenmakers waren van Nistelrooij, Sneijder en van Bronckhorst. Bij terugkomst op de camping verlieten de Italianen diezelfde nacht nog teleurgesteld het Zwitserse weiland. De indrukwekkende optocht aan campers werd vrolijk uitgezwaaid door het Oranje legioen en, jawel, de Schotten, wederom gehuld in Schotse rok en nog altijd zonder onderbroek. Nooit zoveel Schotse piemels op èèn avond gezien……. En het was nog lang onrustig.
Toen ik weer eens een mijlpaal in mijn leven had bereikt verraste mijn vriendin me met een citytrip naar Glasgow. Een schot in de roos natuurlijk. We bezochten het indrukwekkende Ibrox-stadium, de thuishaven van Glasgow Rangers. Mocht je ooit die kant uitgaan, een absolute aanrader. Een prachtig monument. De historie druipt er langs alle kanten vanaf. Wij kregen er een rondleiding van een hoogbejaarde Rangers-supporter die ons een lesje gaf in “hoe diep kun je Celtic haten”. Alleen al bij het uitspreken van het woord ‘Celtic’, liep de beste man dermate rood aan dat het leek alsof hij elk moment uit elkaar kon klappen. Met mijn lippen bijna op elkaar fluisterde ik mijn vriendin toe; ’nie zegge da we morgen naor Celtic gaon’!
Wij hadden kaartjes voor Celtic-Aberdeen. Virgil van Dijk en Derk Boerrigter speelden daar toen nog. Het niveau van de wedstrijd was zoals verwacht dramatisch, elke bal sprong twee meter van de voet. Maar de sfeer, de beleving is er ongeëvenaard. En na de wedstrijd stromen de talrijke Celticpubs in no time vol . Van kinderen van 10 jaar tot hoogbejaarden, alle Schotse smartlappen worden van begin tot eind uit volle borst mee geschreeuwd. Als zij ‘The Bonny Banks of Loch Lomond’ aanheffen kun je me bij elkaar rapen. Zoek het maar eens op Youtube. Kippevel met een hoofdletter K.
Ruig volk ook, die Schotten. En ruw. Wij zaten datzelfde weekend op vrijdagmiddag in de pub te bieren toen er een groepje collega’s binnenkwam. Netjes in het pak, recht van het werk zo te zien. Onder het genot van een halve liter begonnen ze gezellig te kletsen. Al snel werd er gelachen, eerst ingehouden maar al gauw luidruchtig. Daarna volgde al snel het zingen. Het kletsen werd roepen, daarna schreeuwen. En geen 10 minuten later sloegen ze elkaar tot bloedens toe door heel de pub. Dat zijn ook Schotten, alles met overgave.
Juist nu we al weer bijna anderhalf jaar ‘droog’ staan, is het niet gek dat ik helemaal kan wegdromen in dat soort onbenullige, maar voor mij onbetaalbare herinneringen. ‘Groundhoppen’ blijft voor mij èèn van de leukste hobby’s. Wat een heerlijk gevoel is het dan ook om na zo’n lange tijd van geheelonthouding, weer naar het stadion te kunnen. Ik heb er inmiddels mijn eerste sessie bier drinken en K*T roepen bij NAC alweer opzitten. Godsallejezus, wat heb ik dat gemist. Daar kan geen ESPN, of weet ik veel wat voor ander betaald gedrocht tegenaan. En ik kijk er nu alweer naar uit om weer langs de kant te staan bij Moerse Boys. Lekker het gras ruiken, vertrouwde gezichten, schijtlollige opmerkingen maken, bijdehand doen, lachen met vrienden die je veeeeeel te lang niet gezien hebt. Vanzelfsprekend met een 3e helft in de kantine om de wereld te beschouwen, te kletsen, te lachen , te roepen, te schreeuwen, te zingen. Te zingen?? Ja, ook te zingen! Op de melodie van een NAC-lied uit een grijs verleden schreef ik een Moerse Boys-lied, ter ere van het 75jarig jubileum van onze mooie club. Samen met ‘ons Luudje’ en de jubileumcommissie hebben we de melk twee weken zuur gezongen in Klein-Zundert en omgeving. De tekst wilde ik jullie niet onthouden, zodat je later geen excuus hebt om niet mee te zingen. Met de volumeknop op 10, lekker meeblère met ‘ZUNDERTS GLORIE, POTVERDORIE’!
Als je Moerse Boys ziet spelen
Gaat je hart zo snel tekeer
Dat gejuich uit vele kelen
Nou dan heb ik het niet meer
Ook al kom je niet uit het zuiden
Toch beken je het gewis
Dat Moerse Boys de mooiste club op de voetbalvelden is!!
De Moersebaan, cafè den Hoek, of bij het kerkhof
Oranje shirt, een witte broek, een zwarte voetbalslof
De wieken van de molen, daar voel ik m’n eige thuis
Eenmaal daar gekomen, ga je nevernooit naar huis
Als je Moerse Boys ziet spelen
Gaat je hart zo snel tekeer
Dat gejuich uit vele kelen
Nou dan heb ik het niet meer
Ook al kom je niet uit het zuiden
Toch beken je het gewis
Dat Moerse Boys de mooiste club op de voetbalvelden is
Ut vèfde of de daomes, iedereen is daar gelijk
Ik blijf daar altijd komen, want je hebt er nooit gezeik.
Met volle kracht naar voren, of even in een dal
ZUNDERTS GLORIE, POTVERDORIE Hoor je overal
Als je Moerse Boys ziet spelen
Gaat je hart zo snel tekeer
Dat gejuich uit vele kelen
Nou dan heb ik het niet meer
Ook al kom je niet uit het zuiden
Toch beken je het gewis
Dat Moerse Boys de mooiste club op de voetbalvelden is
Lalalalalalalala
lalalalalalala
Lalalalalalalala
Lalalalalalala
Ook al kom je niet uit het zuiden
Toch beken je het gewis
Dat Moerse Boys de mooiste club op de voetbalvelden is
Dat Moerse Boys de mooiste club op de voetbalvelden is
