Voetbal is soms een raar spelletje. Ondanks dat je nog zo je best doet, lijken de makkelijkste dingen niet te lukken. Het vertrouwen in eigen kunnen is dan ver te zoeken. Dat vertrouwen liep in Oosterhout na ongeveer een half uur een flinke deuk op. Tom wilde bij een voorzet uit een vrije trap de bal wegstompen maar raakte een speler van TSC. Strafschop oordeelde de scheidsrechter. Een achterstand was het gevolg. En een deuk in het broze zelfvertrouwen van de oranjehemden.
Dat vertrouwen had de laatste wedstrijd ook al een deuk opgelopen. Een 2-0 voorsprong verdween als sneeuw voor de zon. En de 2 opgelopen rode kaarten zorgde ervoor dat die pot ook op sportpark Warande nog nadreunde. Immers Damian en Joris werden gemist. Met name het ontbreken van Joris voelt vanwege zijn ervaring als een aderlating. Kas Mol verving Joris en deed dat meer dan behoorlijk.
Die strafschop en onnodige achterstand deden het vertrouwen geen goed. En dat was jammer. Want tot dat moment had de tegenstander zich nog niet gemeld voor het doel van Tom. Zonder te overheersen was Moerse Boys goed gestart. Er werden kleine kansjes gecreëerd; Guus schoot zijn volley hard voorlangs. Job kreeg zijn hoofd net tegen de voorbij zoevende bal aan. Cas werd weggestuurd door Bart maar zag het leer van zijn schoen geplukt door de Oosterhoutse doelman. Jammer, maar ook belangrijk er werd achterin niks weggegeven. Tot de 30ste minuut.
Daarna was het allemaal anders. Bij de Moer lukte er vanaf dat moment vrij weinig. Het spel was slordig en ondanks dat men duidelijk de beste voornemens had was er veel onnodig balverlies en was men steeds een stapje te laat. Het niveau van de wedstrijd zakte naar het niveau wat je van een degradatiekraker kan verwachten. De boys mochten van geluk spreken dat de ruststand slechts 1-0 was. Kort voor rust volgde de ene hoekschop van TSC de andere op. In een serie van 4 corners waren er even zoveel hachelijke situatie voor het doel van Tom. Geen doelpunten dus rusten met een 1-0 achterstand.
Na rust was gelukkig een ander beeld te zien. Ook nu was er meer strijd maar het spel minder slordig. Toch liep het vertrouwen 10 minuten na rust een nieuwe deuk op. De linkerspits van TSC werd vrijgespeeld en kon het doel onder vuur nemen. Tom stapte naar voren om zijn doel te verkleinen en Kas wierp zich met zijn laatste krachten voor het schot. Dat leek voldoende…. echter het gekraakte schot viel met een boogje precies over Tom in de goal. Het geluk was bij de tegenstander.
Ondanks dat je het geloof hierdoor zou kunnen verliezen rechtte de Boys de rug. Het spel word opportunistischer en hierdoor krijgt de moer beetje bij beetje meer grip op de wedstrijd. Door kleine mogelijkheden en een levensgrote kans van Cas komt er meer en meer geloof in eigen kunnen terug in de oranje-witte harten. Cas had de aansluitingstreffer op zijn schoen. Hij veroverde zelf de bal op het middenveld en kon opstomen naar t vijandelijke doel. Op het moment dat hij de bal naast de doelman wilde plaatsen werd hij net genoeg gehinderd zodat de bal in de handen van de goalie verdween.
Deze kans is het signaal om er echt nog voor te gaan. Trainer Osman wisselt aanvallend door 2 jo19 spelers te laten debuteren. Door Thijs Broeders in te brengen voor Guus kan Rik een linie opschuiven en met zijn ongebreidelde energie voor aanvallende impulsen zorgen op de middenveld. Twan Havermans vervangt Raad en treed zo in de voetsporen van vader Corné. Twan is net als zijn vader een snelle aanvaller.
Met deze aanvallende wissel toont de Moer zijn intentie en legt zich niet neer bij een zekere nederlaag. Het is niet oogstrelend wat er op de mat wordt gelegd maar er wordt gestreden voor iedere meter en het geloof lijkt terug. Dat geloof wordt gesterkt als bij een scrimmage de scheidsrechter naar de stip wijst. Waarschijnlijk vanwege een handsbal van een op de grond liggende Oosterhoutse speler. Cas neemt plaats achter de bal maar moet wachten met aanleggen op drie wissels van Oosterhoutse kant. Het is een vreemde gewaarwording dat deze wissels juist op dit moment worden doorgevoerd. Cas laat zich echter niet van de wijs brengen en schiet onberispelijk binnen.
Vanaf dit moment geloofd Moerse Boys weer echt in een resultaat en gaat alles of niks spelen. Dat levert ook nog een gevaarlijke kans op aan de andere kant, voor TSC. Maar gelukkig is Tom bij de les als een spits van TSC een hard schot mag lossen. Met de klok al op 90 minuten krijgt de Moer 4 hoekschoppen op rij. Bij een van deze corners valt de bal stil voor de doelmond. Zowel Job als Dennis haasten zich om de bal het laatste tikje te geven maar geen van beide slaagt daar in. De bal strandt in een blauw-wit-woud van benen. In de counter speelt TSC de aanval goed uit en tekent de 3-1 aan. Afgelopen. Weer geen winst.
En wederom overheerst het gevoel dat ook dit verlies niet nodig was. Dus de wonden likken en er over 2 weken, zaterdag 6 april, weer staan. Er zullen op eigen sportpark punten gepakt moeten worden tegen hoogvlieger WNC. Maar met geloof in eigen kunnen is er veel mogelijk. En met support van vele supporters. Komt allen. Zaterdag 6 april om 18u. Tot dan
TSC – Moerse Boys 3-1 (1-0)
Tom Magielse, Bart vd Broek, Hein Coremans, Kas Mol, Rik Mol, Bas Naalden, Guus Kerstens (’67 Thijs Broeders), Cas vd Broek, Job de Meijer, Dennis van Nijnanten, Raad Rasho (’77 Twan Havermans)
