Een tegenstander waar toch wel enig ontzag voor was. De heenwedstrijd werd verloren met 5-0, maar werd eigenlijk in de eerste paar minuten volledig weggegeven. Dat was dus ook de boodschap; een wedstrijd op het veld leggen waar we met trots op terug konden kijken.
Na een korte voorbespreking met een duidelijke boodschap en een degelijke warming-up waren de meiden er klaar voor. Vanaf minuut één lieten de meiden zien dat ze de punten in eigen huis wilde houden. Met veel strijd en passie werd er een leuke pot op het veld gelegd. Toch was de eerste echte aanval voor Bavel; aan de snelle voorhoede hadden Isa, Myrthe en Lynn hun handen vol. Minke gaf steeds rugdekking en doelvrouw Lieke coachte hen allemaal prima aan. Mede door het harde werken kwam Bavel niet veel verder dan wat rollertjes voorlangs of in de handen bij Lieke. Middenop hadden Quinty en Julie hun mouwen opgestroopt en Debby en Maud werkten net zo hard aan de zijkanten. Fysiek moesten we het soms afleggen, de Bavelse meiden waren daar niet vies van, maar steeds weer kwamen ze een van de oranjehemden tegen. Voorin waren het Joy en Jill die het de Bavelse verdediging lastige probeerde te maken, maar dat kostte veel moeite. Nynke verving Jill na 20 minuten en ook Minke schoof een linie naar voren, waardoor er nog meer voetbal in het spel kwam. De Moer was voetballend de betere ploeg en we noteerde de nodige kansen voor Joy en Nynke, de corners van Julie waren ook steeds dreigend en de vrije trappen die we kregen miste vaak net het laatste zetje.
Met de brilstand gingen we rust in. Het was warm, maar iedereen was tevreden over het spel. We moesten onszelf gaan belonen voor het goede spel. In overleg besloten we de opstelling weer wat aan te passen; we zouden met drie aanvallers gaan spelen. Minke zou de rol van spits gaan vervullen, Joy en Nynke op de flanken. In de verdediging verving Emely de hardwerkende Isa en Jill zou als voorstopper de spits van Bavel afstoppen.
Mogelijk dat Bavel enigszins in de war zou zijn door de wijziging. Dit was niet het geval, we moesten er misschien zelf wel weer even wat meer aan wennen. Bavel zette ons meer onder druk en uiteindelijk kwamen zij dan ook op voorsprong, toch ietwat tegen de verhouding in. De meiden zette de schouders eronder en de ene aanval na de andere legde zij op het veld. Steekpassjes werden gestrooid en mooie acties volgde elkaar in hoog tempo op. Helaas bleef de beloning uit, de vizieren van Joy, Julie, Quinty en Minke stonden niet helemaal scherp. Achterin moesten de meiden alert blijven, Bavel kwam niet veel verder dan hoge ballen naar voren schieten en daar moesten Jill, Debby en Emely alert op zijn. Dat deden zij met verve en menig aanval werd onschadelijk gemaakt, Lynn gaf goede rugdekking en ook deze helft liet Lieke zich goed horen. De meiden legde er veel energie in en richting het einde zag je dat ze het lastig kregen. Myrthe verving de moegestreden Debby en ook Maud was helemaal leeg gespeeld, Isa was haar vervangster. Na nog een bijna goal van de jarige Julie na een voorzet van Isa, kregen de meiden de deksel op hun neus. Weer een hoge bal die bij de handige spitsen van Bavel terecht kwam en iedereen te snel af was resulteerde in de 0-2 voor Bavel. Menig team zou z’n koppie laten hangen, maar de meiden van de Moer niet. Het leek wel alsof ze nieuwe energie kregen en met nog zo’n 10 minuten op de klok zette zij nog eens aan. Bavel werd teruggeduwd en kwam nauwelijks nog over de middenlijn. Dit resulteerde onder andere in een corner die Julie weer prima nam, Quinty stond rand 16 en kopte deze richting goal. Misschien niet helemaal bewust maar deze vloog over de keeper tegen het net. Een geweldige goal waar zij misschien nog wel het hardst van schrok. Zou een gelijkspel nog lukken? Jessie en Inthe, die dit seizoen waarschijnlijk niet meer aan spelen toekomen, schreeuwde de meiden naar voren. Helaas, de scheids floot vrij snel daarna voor het einde van de wedstrijd.
Met opgeheven hoofd kwamen de meiden van het veld af. Een heerlijke wedstrijd van het kaliber tweede helft DSE. Veel strijd, hard werken, samen knokken, genieten langs de lijn. Met dit spel zullen de tegenstanders van de andere drie te spelen wedstrijden het nog lastig krijgen. Chapeau meiden! Top gedaan! Mogen jullie trots op zijn! Op naar de welverdiende cola na de laatste thuiswedstrijd! 😉
Geschreven door Renske
