Moegestreden stapte de spelers van Moerse Boys zaterdagmiddag van het veld in Waardenburg. Op de gezichten van de spelers was een mix van emoties te zien; vermoeidheid, blijdschap, trots maar ook frustratie. Vermoeidheid omdat ze stuk voor stuk alles hadden gegeven. Blijdschap omdat het punt meer dan verdiend was. Trots omdat het strijdplan prima was uitgevoerd en frustratie omdat er altijd ergens een stukje gevoel zit dat er misschien wel iets meer ingezeten had.
De gedachte dat er misschien wel meer ingezeten had geeft aan dat er ruimte zit in het vertoonde spel. En die ruimte zit er ook. Met name in de omschakeling moet het secuurder. Te vaak werd de bal direct weer ingeleverd. Daardoor kwam Moerse Boys te weinig voor de goal van WNC.
Na zo’n 6 minuten spelen was Moerse Boys het dichtst bij een doelpunt. Sterker nog, het net werd gevonden door Damian. Vanuit een vrije trap van Cas werd subtiel verlengd door Joris waardoor de bal voor de voeten van Damian viel. Helaas ging de vlag van de neutrale assistent scheidsrechter omhoog.
De toon werd daarmee wel gezet. Met een goed strijdplan en een niet aflatende strijdlust werd de strijd met WNC aangegaan. Verdedigend stond Moerse Boys als een huis. WNC had de bal en probeerde een gaatje te vinden in de opgetrokken verdedigingswal. Dat deden ze in een laag temp en met dusdanig weinig creativiteit dat captain Joris samen met adjudanten maar zelden in verlegenheid werd gebracht. Onder het niet aflatende geruis van de naast gelegen snelweg A2 kroop de wedstrijd naar de rust.
Na rust was een zelfde spelbeeld te zien; WNC had de bal en probeerde een gaatje te vinden in Oranje Witte muur. Dat lukte echter ook na rust zelden. De meegereisde supporters hebben in de wedstrijd vaak, heel vaak naar het scorebord gekeken. De tijd kroop echter zeer langzaam vooruit.
Hoe verder de tweede helft vorderde hoe groter het veld werd. Dat was een verdienste van Moerse Boys. De snelle voorwaartsen Damian, Raad en Dave (in het veld gekomen voor Job) vaak gevoed door balveroveraars Cas en Rik zorgde ervoor dat WNC geducht was voor de mogelijke tegenaanval. Helaas bleef het bij mogelijkheden en werden de uitvallen niet omgezet in kansen.
Dat zorgde er voor dat het billenknijppen bleef. Hoe meer de 90ste minuut in beeld kwam hoe spannender dat het werd. WNC hield het bij voorzetten van ver buiten de 16 en een afstandsschot. Een kopbal ging over, de andere kopbal landde op de lat en het kiezelharde schot spatte uit een op diezelfde lat. Tel bij dat nodige geluk en een wereldredding van Tom op en de nul blijft op het bord.
Moerse Boys trok uiteindelijk het punt over de streep en verdubbelde zo haar puntenaantal. Maar met name het vertoonde spel en strijdlust geeft de supporter moed. De stijgende lijn wordt doorgezet. Dus op naar volgende week. Dan komt VOAB op bezoek voor de jubileumwedstrijd. Maar eerst is het tijd voor een feestje; want het 80-jarig jubileum mag niet zomaar voorbij gaan.
Op de website van WNC staan een groot aantal foto’s van de wedstrijd. Bekijken? Klik hier!
WNC -Moerse Boys 0-0; Tom Magielse, Gijs Klep, Hein Coremans, Joris Goossens, Bart van den Broek, Bas Naalden, Rik Mol, Cas van den Broek, Damian van Oerle, Job de Meijer (Dave Schoenmakers) en Raad Rasho.
