Vakkie C, deel LXXXV: Moerse Boys door een roodzwarte bril

U bevindt zich hier:
/ Vakkie C, deel LXXXV: Moerse Boys door een roodzwarte bril

Voor Moerse Boys, door Moerse Boys en (vaak) over Moerse Boys. Dat is Vakkie C in een notendop. Deze columnrubriek werd ooit bedacht om de ontstane Coronaleegte te vullen, maar heeft inmiddels een permanent karakter. Iedere zaterdagochtend kunt u in deze rubriek een column/verhaal/artikel lezen. Regelmatig staat onze club centraal, maar ook andere zaken in het leven passeren de revue. Vakkie C is leesvoer voor bij het ontbijt, tijdens het toiletbezoek of wanneer dan ook. Vandaag deel 85: Moerse Boys door een roodzwarte bril.

Als lid van v.v. Zundert en liefhebber van randzaken rondom het voetbal, lees ik met veel plezier deze wekelijkse column. Ik lever deze bijdrage dan ook nadrukkelijk als privépersoon en niet als bestuurslid. Een tijdje terug ging het over het belang van een goede rivaal. Dit was voor mij een mooie aanleiding om ruimte te vragen voor het geluid van de overkant.

Want in tegenstelling tot het bekende voetballied: “ het is stil aan de overkant!”, is het niet stil op sportpark de Wildert. We onderschrijven de stelling dat voetbal leuker wordt met een goede concurrent. Het liefst lokaal.

Natuurlijk zijn er langs beide kanten diehards die de concurrent liever zien verliezen. Ik behoor hier niet toe. Ik kijk met veel bewondering naar de sportieve prestaties van Moerse Boys. Echt knap! Mijn relatie met Moerse Boys laat zich vergelijken als de cliché relatie die je met je schoonmoeder hebt. Het is leuk om er grappen over te maken. En niet stoer om er aardig over te doen, maar eigenlijk valt ze best mee. Zo kijk ik ook naar de rivaliteit tussen de twee clubs uit het mooiste dorp van Nederland.

Er zijn onderling veel privévriendschappen tussen leden van beiden verenigingen. Ik heb zelfs nog met een aantal Moerse Boys leden bij v.v. Zundert samengespeeld. Elkaar leuk prikkelen en uitdagen hoort hier natuurlijk bij. En een beetje plagen na een overwinning maakt het nog mooier. Het liefst op het mooiste terras van Zundert, namelijk voor onze kantine!

Er zijn momenten dat ik het samengaan van beide verenigingen voor me zie. Het zou, zeker voor de jeugd, kansen bieden om nog beter op gelijkwaardig niveau ingedeeld te kunnen worden. En zo zou het spelplezier van zowel de “Pietertjes” als de talenten nog groter kunnen zijn. Hiermee zou één grote krachtige vereniging ontstaan. Maar ook de rivaliteit en de derby’s wegvallen. Dat zou ook zonde zijn.

Verder zijn er naast veel overeenkomsten, ook verschillen tussen beide verenigingen. Zoals ik het zie loopt er vaak meer specifiek talent rond in het Roodzwart. In de jeugd trekt v.v. Zundert dan ook regelmatig aan het langste eind. Op een voor mij onverklaarbare wijze verandert dit bij de stap naar de senioren. Zonder iemand tekort te willen doen, komt dan een vorm van doorzettingsvermogen, mentale hardheid en inzet naar boven aan de Laer-Akkermolen, waar je alleen maar respect voor kunt hebben. Degelijke jeugdvoetballers blijken ineens uitblinkers op Eerste of zelfs Hoofdklasse niveau. Het lijkt wel of er bij de overstap naar de senioren een of ander ritueel plaatsvindt waarin de jeugdspelers in een toverdrank gedompeld worden. En er sterk en onverslaanbaar uitkomen.

Juist wanneer je denkt: ‘nu stopt het, nu is het plafond bereikt’, weet de oranjebrigade weer boven zichzelf uit te groeien. Eén van mijn recente hoogtepunten als v.v. Zundert supporter was de thuiswedstrijd in de tweede klasse in het seizoen 2017-2018. Het was lang geleden dat beide teams elkaar tegenkwamen in competitieverband, vooral omdat wij in lagere klassen uitkwamen.

De wedstrijd werd een waar volksfeest. Een lichtwedstrijd, met goed gevulde terrassen en heel veel sfeer. Wij wonnen met 2-1. En stonden boven Moerse Boys. De stemming was bij iedereen die ik sprak uit beide kampen dat v.v. Zundert Moerse Boys weleens voorbij kon zijn. Er was duidelijk zorg in het oranje-witte deel van Zundert. Dit bleek later zeer onnodig. Juist wanneer de situatie voor Moerse Boys lastig wordt, komen er oerkrachten naar boven. Wat volgde was een kampioenschap en nog een promotie. Nogmaals, fantastische prestaties.

Ik gun Moerse Boys alles, maar verlang toch ook wel naar nieuwe derby’s, nieuwe uitdagingen, nieuwe sfeeracties. Want ook wij hebben baat bij een goede rivaal. Op sommige vlakken zou samenwerking wellicht beter zijn, maar of dit opweegt tegen het verdwijnen van de derby? Laten we eerst maar eens de pandemie achter ons laten en daarna hopelijk de degens weer eens kruisen.

Kortom, ik heb veel bewondering voor Moerse Boys, maar ben toch nog het meest happy op sportpark de Wildert, bij v.v. Zundert.

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp