Voor Moerse Boys, door Moerse Boys en (vaak) over Moerse Boys. Dat is Vakkie C in een notendop. Deze columnrubriek werd ooit bedacht om de ontstane Coronaleegte te vullen, maar heeft inmiddels een permanent karakter. Iedere zaterdagochtend kunt u in deze rubriek een column/verhaal/artikel lezen. Regelmatig staat onze club centraal, maar ook andere zaken in het leven passeren de revue. Vakkie C is leesvoer voor bij het ontbijt, tijdens het toiletbezoek of wanneer dan ook. Vandaag deel 95: Cluster rapporteert en Vlucht naar een beter Klimaat.
Doorgaans is de zomer een komkommertijd
Waarin zo weinig gebeurt dat er nieuws moet worden gemaakt
Echter dit jaar schittert met verve de Mensheid
In haar heldenrol: egoïstisch, dom en naakt
Op de Noordpool regent het en schuift het ijs in de zee|
Elders zijn inferno’s praktisch niet te bestrijden
Gaan rivieren zich te buiten, nemen stukken leven mee
En toch blijven we massaal vreten en filerijden
Want wat zijn die twee graden in de plus? Waarom zijn die zo erg?
Het antwoord is vrij simpel: stel de aarde voor als jouw fysiek,
Die met een constante koorts wordt getergd:
hoe functioneer jij bij negenendertig, veertig graad, toch ook vrij ziek?
Desalniettemin zeuren we over de natste zomer sinds de jaartelling
Gaat men gevaccineerd naar Italië, wat is hun kapjesbeleid nog strikt
Ik aanschouw en stel duister vast: hoop is uitgestelde teleurstelling,
ben vast niet de enige die deze menselijke domheid niet pikt
Over vluchten wil ik het nog hebben, als tweede groot toneel
Het is iets van alle tijden maar niet in zulke getalen als nu
Schijnwerper op Kaboel, en dan vooral het ambassadepersoneel
Aleppo en Homs en Libië en rest Afrika passeren niet meer de revue
Media beweren asielzoekerscentra zijn overvol, er moet gespreid!
Terwijl ik mij afvraag waarom tergt de mens zich met zo’n competitiviteit?
We zijn er nog maar een paar duizend jaar, verstond je?
In de registers van de aarde zijn wij maar een vliegenstrontje
Moeder aarde zal zich herstellen, zij het zonder menselijkheid
En dat levert dan wel een bijzondere geschiedschrijving:
De mens was intelligent, heersend, edoch lijdend aan soortensuïcidaliteit
Enfin, wellicht was het haar bevrijding?
Zulke vastgestelde woorden eisen antwoord
Het meest prangt dan de vraag: het Hoe?
In dit avonduur ga ik nog even door
Ga maar vast naar bedje toe.