‘Hoe gaat het toch met Ut Zaoterdag?’ Het is dé vraag die voetbalminnend Klein-Zundert al maanden in zijn greep houdt. Als ware het Noord-Koreaanse regime worden de ontwikkelingen bij Moerse Boys 8 vakkundig achter gesloten deuren gehouden. Natuurlijk, de uitslagen zijn te achterhalen via de app van Voetbal.nl, maar dat is bijzaak. Dat 2022-2023 een tussenjaar is, is inmiddels algemeen bekend. Een seizoen van zaaien, om later te kunnen oogsten. Ut Zaoterdag houdt de rijen gesloten. En daar moet eens verandering in komen.
Een staaltje onderzoeksjournalistiek van de bovenste plank. Verscholen in de bosjes langs sportpark Akkermolen, slapend op de hoogspringmat van naastgelegen atletiekvereniging DJA, stortte de sportverslaggever van het alom gerespecteerde De Bode zich de voorbije maanden op Ut Zaoterdag. Met resultaat. Hij kwam tot opvallende ontdekkingen. Gaat u zitten voor een spraakmakend kijkje achter de schermen, waarin verjonging en doorselecteren centraal staan en een nieuwe welhaast dictatoriale leider zich opwerpt. Vandaag deel 1: Project PK: van droom tot nachtmerrie.
Real Madrid aan de Aa of Weerijs
Zonder verleden geen heden, dus eerst een sprong terug in de tijd. Terug naar de transferzomer van 2021-2022. Of eigenlijk naar de transferzomers voorafgaand. Dat Ut Zaoterdag in de Coronajaren fors investeerde, zorgde her en der voor gefronste wenkbrauwen. Het gevoerde transferbeleid had veel weg van de Galactico-transferpolitiek van Real Madrid begin deze eeuw, waarbij absolute topaankopen centraal stonden. Wat te denken van het aantrekken van Thijs van den Berg? Of de toptransfer van Jelle van Beek? Transfers die niemand voor mogelijk hield, maar tot veel euforie leidden bij de achterban van het achtste. De bijnaam ‘Real Madrid aan de Aa of Weerijs’ was snel geboren. Met veel interesse werden de ontwikkelingen gevolgd door buitenstaanders.
De topaankopen ten spijt, een prijzenoogst bleef uit. Project PK (voluit: Project Platte Kar) was uitgelopen op een fiasco. Dit tot grote voldoening van de criticasters, die er als de kippen bij waren om opeenstapeling van fouten bij Ut Zaoterdag te duiden. Het is het gevolg van de hoogmoed die gepaard ging met de toptransfers. Plots betitelde het team zichzelf als titelfavoriet nummer één. Staf en spelers waanden zich haast al op het bordes van het gemeentehuis met de schaal in handen, toegejuicht door een immense mensenmassa. En toen moest het seizoen nog beginnen. Het liep volledig anders.
Waar het misging? Daarvoor zijn legio oorzaken, maar binnen Ut Zaoterdag werd vooral de Coronapandemie als hoofdoorzaak aangewezen. Daardoor slaagde het er nooit in om in een flow te komen. Seizoen 2021-2022 werd er eentje om snel te vergeten. Terwijl de financiële huishouding onder druk kwam te staan, was het achtste slechts een grijze muis in de Vijfde Klasse. Hoog van de toren geblazen, grof geld gespendeerd, maar niet meer dan een middenmoter. Het Chelsea van Akkermolen. Een pijnlijke constatering.
Mismanagement in optima forma
En dus moest het roer om. We schrijven de zomer van 2022. Toptransfers bleven uit, eenvoudigweg omdat zowel de financiële armkracht als de aantrekkingskracht zienderogen was afgenomen. Geen inkomende transfers. Pas op de plaats. En toen moest de grootste klap nog komen. Want dat zelfs Ut Zaoterdag-coryfeeën Dré van Laerhoven en Niek van den Broek er de brui aan gaven, vormde voor buitenstaanders het ultieme bewijs van het mismanagement binnen Ut Zaoterdag. En het Technische Hart? Dat is/was zich van geen kwaad bewust en bleef zitten waar het zat, als Edwin van der Sar op het Amsterdamse pluche.
Toch woei er plots een nieuwe wind binnen de technische geledingen van de club. Interne verschuivingen waren daar debet aan. Het transferfiat van coach Richard Lochten werd ingetrokken door de Raad van Commissarissen en een nieuwe technische baas stond op. Wie dat is? Dat leest u in deel 2 van deze longread: Goed genoeg is oud genoeg.
