NOAD-mentaliteit verliezend Moerse Boys is prijzenswaardig

U bevindt zich hier:
/ NOAD-mentaliteit verliezend Moerse Boys is prijzenswaardig

Strijdlust? Niets op aan te merken. Onverzettelijkheid? Idem. Resultaat? Teleurstellend. Moerse Boys dwong hoogvlieger AWC zondag tot het uiterste, maar bleef uiteindelijk weer met lege handen achter. Dat was niet wat het verdiende op basis van de geleverde inzet. Op een ijzig koud, regenachtig sportpark Akkermolen ging Klein-Zunderts vlaggenschip met 1-2 onderuit.

Nooit opgeven, altijd doorzetten
NOAD. Nooit opgeven, altijd doorzetten. Een instelling die verweven is met NAC Breda, maar ook deel uitmaakt van het Moerse Boys-DNA. Het bewijs daarvan is er volop. Neem de nacompetitiefinale uit 2009, toen Moerse Boys zich uit geslagen positie terugvocht tegen Vlijmense Boys. Of recenter, vorig seizoen, toen het troosteloos onderaan stond, maar toch handhaving bewerkstelligde. Ook zondag gaf het niet op, toen onder winterse omstandigheden een kwartier voor tijd de 0-2 werd geïncasseerd. Resultaat? Een spannend slot, maar net geen gelijkmaker. Teleurgesteld dropen de oranjehemden af. De ‘NOAD-mentaliteit’ had hen niets opgeleverd.

Moerse Boys, dat aantrad met een nieuwe formatie en met Damian in de basis, verdiende een compliment voor de wijze waarop het zich verweerde. Het uitvallen van Daan na een stevige charge binnen tien minuten was een enorme domper, maar het vlaggenschip liet zich nimmer uit het veld slaan. Stoïcijns hield het AWC, de ploeg met de minste verliespunten in de Vierde Divisie, lang van zich af. Tot de allerlaatste seconde was het spannend. De gelijkmaker was zelfs nog ongekend dichtbij. Het mocht echter niet zo zijn.

Hein in zijn element
De verliespartij was geen schande. AWC heeft vier, vijf echt goede voetballers in zijn ploeg. Een beresterke spits onder meer, die fungeerde als kapstok én aanjager. Hein maakte hem het leven zuur. De kleine verdediger gedijt als geen ander bij de regenachtige omstandigheden van zondag. Slidings maken, sjouwen, duels uitvechten: de mandekker was in zijn element. Steeds weer zat hij er overtuigend tussen, tot groot genoegen van de aanhang. Eén keer werd zijn enthousiasme hem echter fataal. De doortrapte spits zette slim zijn lichaam en ontdeed zich van zijn luis in de pels. De afronding was – tien minuten voor rust – vervolgens loepzuiver. Het was een openingstreffer die zich al wel even aandiende, want AWC groeide voor rust in de wedstrijd.

Ook door deze tegenslag was Klein-Zunderts trots allerminst van streek. In de tweede helft beet het steeds meer van zich af en kreeg het ook daadwerkelijk kansen. Daaraan schortte het voor rust: Moerse Boys creëerde in de eerste helft nauwelijks kansen. Dat was anders in het tweede bedrijf. Met name met kopballen stichtte het gevaar. Best opmerkelijk, gelet op de beperkte lengte van de spelers. Dave kopte voorlangs, terwijl Bas rakelings over kopte toen de AWC-doelman, ondanks zijn Andries Noppert-achtige voorkomen, bij een hoekschop mistastte.

Typerend
De kansen waren steeds vaker voor Moerse Boys, maar toch viel het doelpunt een kwartier voor tijd weer aan de andere kant. Het is typerend voor de fase waarin de ploeg van Jurgen Arnouts zich bevind. Via de onderkant van de lat schoot een van de bezoekers raak, na een vlotte aanval over de rechterflank. Daarmee leek het lot van Moerse Boys bezegeld. Met nog een kwartier op de klok was de marge twee treffers. De supporters hadden er in de stromende regen weinig fiducie meer in.

Toch bleef de thuisploeg jagen op een doelpunt. Raad, ingevallen voor de geblesseerde Dave, was – opnieuw met een kopbal – heel dichtbij, maar zag de doelman fraai redden. Op een wonderschoon schot van Bart had diezelfde doelman even later geen antwoord. Met veel gevoel stiftte de rechtspoot – naar eigen zeggen bewust – de bal in de verre bovenhoek. Precies in de haak: de bal caramboleerde via de metalen buis weer uit het doel. Een opmerkelijk gezicht, maar de arbiter had het in de smiezen en wees naar de middenstip. De aansluitingstreffer was daar, maar kwam rijkelijk laat.


AWC-doelman is sta-in-de-weg
Opportunistisch, gesteund door het publiek dat anderhalf uur in de regen had doorstaan, maakte Moerse Boys in blessuretijd nog jacht op de gelijkmaker. Dat opportunisme werd nog bijna beloond. Cas trapte de bal perfect de gevarenzone in, alwaar Rik van dichtbij op doel kon koppen. Met de kopbal van de middenvelder was weinig mis, maar de AWC-sluitpost fungeerde als sta-in-de-weg. Hij voorkwam een, vanuit Moerse Boys-oogpunt, bijzonder fijn slot. Niet veel later floot de scheidsrechter voor het laatst, met een 1-2-eindstand op het scorebord.

Wie puur kijkt naar het resultaat en daarbij het uitvallen van Daan en Dave optelt, kan spreken van een uiterst pijnlijke middag. Toch mag er ook ruimte zijn voor trots en mag er vertrouwen geput worden uit deze wedstrijd. Moerse Boys liet AWC wankelen, maar de gasten bleven overeind. Op naar volgende week. Nieuwe ronde, nieuwe kansen, uit bij Longa’30.


Opstelling Moerse Boys: Tom Magielse – Bart van den Broek – Joris Goossens – Hein Coremans – Gijs Klep (Lars Jochems) – Justin Houtzager – Rik Mol – Daan van den Broek (Bas Naalden) – Cas van den Broek – Damian van Oerle – Dave Schoenmakers (Raad Rasho). 

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp