Moerse Boys heeft zichzelf zondag een slechte dienst bewezen. Tegen streekgenoot Unitas’30 was een overwinning een must om de kansen op een plek in de nacompetitie gaaf te houden, maar nooit kwam het vlaggenschip echt in de buurt van een dergelijk resultaat. Het werd op eigen veld afgedroogd door een jeugdig Unitas. Het werd 1-3.
Hoopgevend
De voortekenen waren nog best positief. Want dat Unitas een ploeg heeft met technisch begaafde en fijnbesnaarde spelers, dat is bekend. Zeker op het Etten-Leurse kunstgras voelen zij zich thuis. Maar, zo luidde de vraag vooraf, kunnen zij het ook op een regenachtige zondag in Klein-Zundert? Op een drijfnat en moeilijk bespeelbaar veld, omringd door veelal Moerse Boys-supporters? Tegen een ploeg die juist bekend staat om zijn strijdlust en onverzettelijkheid? Die vraag kan door het Etten-Leurse kamp inmiddels met een volmondig ‘ja’ worden beantwoord. Unitas zegevierde verdiend.
Wie het wedstrijdformulier bestudeerde, viel ongetwijfeld de jeugdigheid bij Unitas op. Elf (!) van de zestien spelers zag pas dit millennium het levenslicht. Het tekent het uitstekende niveau van de Etten-Leurse jeugdopleiding, waarvan de hoofdmacht sinds enige jaren de vruchten plukt. Linksbuiten Mitchell Paul Baptist sprong het meest in het oog. Pas 21 jaar, maar bovenbenen van graniet en sneller als het licht. En wat te denken van spits Tobias Ernst. Zeventien jaar jong – geboren in september 2005 -, maar nu al de eerste spits. De jeugd heeft de toekomst bij Unitas’30.
Successen
De vijver waaruit hoofdtrainer Jurgen Arnouts kan vissen is beduidend kleiner. Het maakt de prestatie van de laatste jaren, waarin het opklom naar de top van het regionale amateurvoetbal, des te knapper. Dat de successen eindig waren, daarvan was eenieder zich terdege bewust. Maar steeds weer verlegde het vlaggenschip de lat. Dit seizoen heeft het een nooit vertoonde ontsnappingsact nodig om aan degradatie te ontsnappen. Zeker na deze zondag, waarop niet alleen Moerse Boys van een directe concurrent verloor, maar ook laagvlieger Silvolde zegevierde. Het Vierde Divisie-avontuur aan een zijden draadje.
Op een goed bevolkt Akkermolen was Unitas vanaf het eerste fluitsignaal de gevaarlijkste ploeg. Rond minuut tien had Tom nog een sublieme redding in huis toen een van de bezoekende voorwaartsen alleen voor hem verscheen. Maar rond het half uur had hij geen antwoord op een zuivere vrije trap. Het was een verdiende voorsprong, zonder dat Unitas’30 de kansen aaneenreeg. Moerse Boys, dat speelde met gelegenheidsspits Bart als voorste man, kon aanvallend geen potten breken.
Vlag op een modderschuit
In de tweede helft veranderde het spelbeeld nauwelijks. Nooit kreeg Moerse Boys serieus druk op de Leurse achterhoede. Unitas had de controle en vergrootte tien minuten na rust de voorsprong met een beheerste, doeltreffende volley. Gelatenheid maakte zich meer en meer meester over Akkermolen. Cas liet het thuispubliek nog opveren met een weergaloze dribbel, maar zijn schot mistte vervolgens venijn. De 0-3, tien minuten voor tijd, was vervolgens de definitieve beslissing. De eretreffer van Bart was fraai, maar niet meer dan een vlag op een modderschuit. Na een poos blessuretijd, waarin Unitas nog een paar keer wisselde, floot de arbiter voor het laatst.
Moerse Boys moest zijn meerdere erkennen in Unitas, dat door de overwinning nog volop zich heeft op directe handhaving. Voor Klein-Zunderts trots resteert het likken van de wonden. Ondanks de verliespartij barstte na afloop het Project X-feestje in de kantine los. En dat is waar het om moet blijven draaien op Akkermolen. Gezelligheid en prestaties, hand in hand. En als die prestaties even wat tegenvallen, dan resteert altijd de gezelligheid. Tot volgende week!
Opstelling Moerse Boys: Tom Magielse – Rik Mol – Joris Goossens – Hein Coremans – Gijs Klep (Job de Meijer) – Ties Bastiaensen (Raad Rasho) – Justin Houtzager – Cas van den Broek – Damian van Oerle – Bart van den Broek – Daan van den Broek.
