Met een ongekende hoeveelheid strijdlust heeft Moerse Boys zich zondag een goede dienst bewezen. Op eigen veld werd concurrent Silvolde in een heuse vechtwedstrijd verslagen. Een overwinning van levensbelang met het oog op het gevecht om handhaving. Een gigantische wil om er het beste van te maken bleef niet zonder resultaat. Het werd 1-0.
Passie en strijd
Het was zo’n wedstrijd zoals een doorsnee Moerse Boys-supporter ze graag ziet. Passie en strijd als toverwoorden, daar waar de club al sinds mensenheugenis om bekend staat. Spelers die knokken tot de laatste snik, vuile meters maken voor elkaar en uiteindelijk een beloning in de vorm van drie punten. Het hoeft heus niet altijd met goed voetbal, zeker gelet op de positie waarin de ploeg zich bevindt. Een overwinning zoals tegen Silvolde smaakt dan mierzoet. Ook omdat het alweer een poosje geleden was. Tevreden daalden de spelers na ruim anderhalf uur knokken neer op de groene zoden.
Hoewel de kansen schaars waren, viel er ook genoeg te genieten. Van defensieve ingrepen bijvoorbeeld, want ook die zijn soms wonderschoon. Die van Joris stak er deze zondag bovenuit. De wijze waarop hij vlak voor tijd de gelijkmaker voorkwam, symboliseerde het Klein-Zundertse spel. Met een ultieme sliding gooide hij zich voor een doelpoging van de Silvolde-spits, die op weg was naar een doelpunt. De aanvoerder als toonbeeld van onverzettelijkheid. Zo ziet men het graag op Akkermolen.
Ergernis
Ergernis had Silvolde gewekt met de actie voorafgaand. Toen Gijs in de slotfase verzorging nodig had en doelman Tom de bal over de zijlijn trapte, smeedde Silvolde een geniepig plannetje. In plaats van de bal terug te geven – een ongeschreven voetbalregel – zocht het brutaal de aanval. De streek van Silvolde onderstreepte het belang van de wedstrijd, want ook de bezoekers hadden dringend nood aan punten. Soms gaat sportiviteit dan even overboord, in de wetenschap dat één doelpunt goud waard kan zijn. Gelukkig was Joris bij de les, zoals het een ervaren aanvoerder betaamt.
Het was niet alleen de captain die deze middag zijn mouwen opstroopte. Met veel energie en inzet ging Moerse Boys de strijd aan met de stugge Achterhoekers, zichtbaar realiserend dat dit de laatste kans was. In de openingsfase oogde het bij vlagen ook echt dreigend. Silvolde werd kort op de huid gezeten, steeds werd er vroeg druk gezet. Met name Damian zorgde met zijn snelheid en duelkracht voor hoop in de Klein-Zundertse harten. Hij manoeuvreerde zich in kansrijke positie, maar trapte jammerlijk over. Verder waren de corners van Cas steeds goed getrapt, zonder echt te resulteren in doelgevaar. Silvolde stelde daar in offensief opzicht niet veel tegenover.
Doelpuntloos gelijkspel lonkt
Naarmate de wedstrijd vorderde, werd deze evenwichtiger. Beide sluitposten hoefden zich nauwelijks in te spannen. Daarmee had deze ontmoeting veel weg van de twee eerdere edities van Moerse Boys – Silvolde. Gescoord werd er tot zondag nooit bij wedstrijden tussen deze twee op Akkermolen. Een doelpuntloos gelijkspel lonkte andermaal en daarmee was met name Moerse Boys geen snars opgeschoten. De achterstand op de nacompetitieplaatsen was dan haast onoverbrugbaar gebleven.
Bijzonder welkom was dan ook het doelpunt van Job, die zich met zijn doelpunt wederom een waardig vervanger toonde voor de geschorste Daan. Met een sublieme diepe bal zette Rik de spits zo rond het uur op weg naar het vijandelijke doel. Alles deed Job vervolgens goed. Hij hield zijn tegenstander af, nam de bal nog één keer goed mee en velde toen met zijn linkerbeen het vonnis. Een typisch spitsendoelpunt. Vreugde alom.
Silvolde probeerde het nog wel daarna. Maar steeds was daar wel een speler van Moerse Boys, vastberaden om deze zege uit het vuur te slepen. Aanvaller Damian verrichte met een sprint uitstekend defensief werk, terwijl ook andere offensieve uitspattingen van de gasten steeds strandde op een Klein-Zundertse ledemaat. De keepershandschoenen van Tom werden deze middag nauwelijks vuil. Moeite had Moerse Boys wel om in het slot de bal in de ploeg te houden, maar kansen gaf bijna niet weg. En anders was daar altijd nog Joris, de onverzettelijke krijger.
Een fijne overwinning op eigen veld. Een stapje in de goede richting en misschien het begin van veel moois. Op 5 maart 2022 – op één dag na een jaar geleden – werd een ultieme wederopstanding in gang gezet met een zege op Longa’30, wellicht is deze triomf straks ook het begin van een ongekende remontada. De tijd zal het leren. Op naar volgende week. Op naar Venray.
Opstelling Moerse Boys: Tom Magielse – Sietse Sebregts – Joris Goossens – Hein Coremans – Gijs Klep – Justin Houtzager – Rik Mol – Cas van den Broek – Bart van den Broek – Job de Meijer (Raad Rasho) – Damian van Oerle.
