En de rest van het team dan? Die waren er toch ook? Zeker! Maar vandaag heeft Jessie in de wedstrijd laten zien hoe belangrijk een keepster kan zijn.
Voor de verandering een wedstijd op woensdagavond. We vertrokken met 13 meiden richting Terheijden om tegen de plaatselijke SV te spelen. Een tegenstander die qua rang net iets onder ons stonden. Op papier zou hier dus iets te halen vallen.
Na een goede warming-up, waarin de meiden ook nu weer moesten steigeren (en dat stond niet in het boekje), waren we klaar voor de wedstrijd. Toch begonnen we wat tam aan de wedstrijd, alsof we “wakker moesten worden”. In een avondwedstrijd is dat natuurlijk wat vreemd. Gelukkig was Jessie bij de pinken en kon zij haar eerste redding maken. De verdediging had het zwaar; Isa en Myrthe hadden twee grote handige spitsen bij zich staan en Yinthe moest het opnemen tegen een snelle tegenstandster. Minke gaf daar waar ze kon prima rugdekking, maar in de 10e minuut had niemand antwoord op een bekeken schot van de spits. Een tegenvaller, maar ook wel een soort wekker. De meiden rechtte hun rug en probeerde wat meer tegenstand te geven tegen de fysiek sterke meiden.
Julie, Debby en Lynn maakte de nodige meters op het middenveld, terwijl Lieke, Joy en Maud probeerde de goal van de tegenstander te bereiken. Dat was lastig, de meiden van Terheijden zaten er kort op en wij kwamen er maar moeilijk uit. We zette wat om, Debby nam plaats op de plek van Yinthe en Maud nam de plek van Debby over. Nynke neemt plaats in de voorhoede. Bij haar eerste actie verdient zij direct een vrije trap. Lieke zet zich achter de bal en krult deze heerlijk buiten bereik van de keepster…… op de paal. Dikke pech, maar wel een schitterend schot. Tijd voor meer vuurwerk. Wederom Nynke speelt haar tegenstandster uit, speelt de bal op Lynn die goed meeloopt en met een bekeken schot in de korte hoek maak zij de stand weer gelijk, 1-1! We krijgen wat meer grip op de wedstrijd, onder bezielende leiding van Minke die als een kei staat te coachen schuiven we op richting de goal. Toch komt Terheijden er geregeld gevaarlijk uit met de snelle spitsen, steeds weer moet de verdediging erachteraan. Meermaals moet Jessie handelend optreden en doet dit met verve. Debby moest het veld geblesseerd verlaten, Yinthe ging toch de strijd weer aan met die snelle spits. In de 35e minuut laat Nynke wederom haar voeten spreken; met een simpele kapbeweging speelt ze haar tegenstandster uit en met een geweldige knal schiet ze de bal in de verre hoek. De voorsprong is er en die is verdient.
In de rust bleek dat Debby niet door kon, dus geen wissels meer. Yinthe kon door en Jessie bleef ook staan. We zouden eraan beginnen en kijken hoe het zou lopen. Wat tips om wat meer ruimte te creëren voor onszelf en daar gingen we weer.
Een hele andere tweede helft. Terheijden ging uit een ander vaatje tappen en we hadden het lastig. Dat wil niet zeggen dat we er niet aan te pas kwamen. Joy had mooie acties in huis, maar helaas leverde dit geen goal op. Ook Nynke en Lieke werkte hard voorin, de pech dat hun tegenstanders ook snel waren, waardoor het lastig voetballen was. Julie had mooie steekpassjes in huis, helaas zonder resultaat, steeds weer die felle Terheijdense meiden die ertussen zaten. De verdediging werkte hard; Myrthe had stevige duels en Isa moest flink aan de bak met haar snelle tegenstandster. Yinthe stond haar mannetje, maar het was flink buffelen voor der. Minke blonk uit in haar coaching en liep de nodige gaten achterin dicht. Toch konden ze niet voorkomen dat Jessie flink aan de bak moest. Zeker zes keer was Jessie de baas in een-op-een-duels, zij wist ze allemaal tegen te houden. Ook afstandsschoten en corners wist zij onschadelijk te maken. Zij hield de Moer letterlijk in de wedstrijd. De druk wordt opgevoerd door Terheijden, wij komen er spaarzaam uit. Julie met een kanonskogel over de hekken, na goed doorzetten van Joy en een hard schot net naast van Lieke, maar niet de 1-3. He spel wordt rommelig en achterin worden alle zeilen bijgezet. De ene naar de andere redding van Jessie, jammer genoeg heeft ze op één schot geen antwoord…. De gelijkmaker van Terheijden en zij willen meer, ruiken kansen. Jessie steekt daar letterlijk een handje voor of een voetje. Zo sleepte ze het team erdoorheen. Na ruim 80 minuten voetballen floot de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd.
Echt iedereen was helemaal leeg gespeeld. Een superspannende wedstrijd met volop strijd en vechtlust. Een echte teamprestatie, met Jessie voorop. Complimenten voor jullie allemaal, een toffe wedstrijd legde jullie op de mat, ben trots op jullie allemaal!
Van de Invalcoach met een i (toch Julie ;))
Geschreven door Renske
