Zoals de trouwe fans van de JMO11-2 zullen beamen is het mooi om onderdeel te zijn van de opbouw van een sterrenteam in wording.
De ingezette lijn naar boven moest een vervolg krijgen in de wedstrijd in en tegen Schijf.
De uitslag leek op voorhand al bekend gezien de eerder gemaakte berekeningen (voor degenen die het gemist hebben: JMO11-2 boekt progressie ).
In de teambespreking voor de wedstrijd namen we dan ook dit scenario door. Coach Rudy begon: “Ik zal de opstelling doorgeven en dan spelen we de wedstrijd die we deze keer dan nog met 6-0 zullen verliezen.” Er priemden direct al enkele vingers in de lucht. Er ontstond wat rumoer en we lieten de opmerkingen als “weinig verrassend zo”, “niet leuk voor het publiek” en “net zo goed op papier afdoen op deze manier” tot ons komen.
Daar stonden we dan als technisch hart. We wisten het ook even niet meer. Vasthouden aan het plan of toch iets anders bedenken?
Met het “Laten we eerst gaan warming-uppen” verschaften we ons wat tijd om tot een andere invulling te komen. Eentje die ons sterrenensemble ook tevreden zou moeten krijgen. Zij moeten het uiteindelijk toch laten zien.
De hersenen kraakten, maar voor aanvang van de wedstrijd was er nog geen oplossing bedacht. De scheids zette de wedstrijd in gang en na het eerste kwart konden we het team in de kring bij elkaar halen voor de eerste korte bespreking. We stonden al 4-0 achter.
“Hoe vinden jullie zelf dat het gaat?” was de vraag die coach Arnold de groep in gooide.
De antwoorden die terug kwamen werden slim en raak geplaatst “Het gaat wel goed zo” en “Ja wel goed hoor”. Het cynisme en de ontevreden ondertoon was duidelijk merkbaar bij de spelers.
Coach René en trainer-coach Mike hoorden het ook aan en kwamen met het slimme idee om de schade te beperken om dan in de grote rust met een alternatief plan te komen. Die belofte zorgde ervoor dat er meer pit in de wedstrijd kwam vanuit Moerse Boys kant. Met vlagen werd de kwaliteit die in de ploeg aanwezig was getoond. Zo werd een mooie kans bij elkaar gevoetbald waarmee Lynn voor de goal vrijkwam, even later was het Xam die de diepte ingestuurd werd en ook oog in oog met de keeper kwam te staan en ook Flip liet zijn klasse zien met een mooie slalom waarmee hij twee spelers het bos in stuurde en zich op die manier vrij speelde voor het vijandelijke doel. Het leverde helaas geen treffer op.
In de kleedkamer in de rust was het stil. We stonden al met 6 tegen 0 achter. Dat wat de einduitslag had moeten worden was nu de tussenstand.
De stilte werd verbroken door wat gemopper vanuit de spelersgroep: “Het is 6 tegen 0, dus we kunnen wel stoppen” en “Dan maken we een mooie aanval en dan mogen we die niet afmaken, want anders word het geen 6-0” hoorden we uit de groep komen. We moesten denken aan de drie kansen…
Het technisch kader hoorde het allemaal aan en reageerde: “Wat willen jullie dan?”
Weer schoten de vingers in de lucht: “Kunnen we niet een show weg geven”, “doelpunten maken”, “lekker aanvallen”, “acties maken” en “publiek vermaken” hoorden we als input vanuit de groep. We beseften ons dat we ze de kans moesten geven en we gaven toe: “Oké dan, laat het maar zien. Ook wij zouden het heel tof vinden als we nu al een doelpunt zouden kunnen maken. Laat het maar zien dan de tweede helft!”.
Enthousiast gingen onze oranje witten het veld op voor de tweede helft. Je had er eigenlijk bij moeten zijn, het moeten zien, de ommekeer, hoe de Moerse Boys er invulling aan gaf.
Een interceptie van Roan, direct gevolgd door een splijtende pass naar voren, Luay met een mooie passeerbeweging, Xam die het spel naar de andere kant verlegde, de kant van Tiesjjjj (Ties Jochems) en Tiessss (Ties van Steen) die om beurten de ruimtes in doken. Raf die weer een counter onschadelijk maakte en de diepte wist te vinden. Het gezamenlijk druk zetten, de passing, de acties, het zorgde ervoor dat Lynn vrij voor het doel gezet werd. Zij haalde de trekker over en het net bolde. De eerste goal was een feit!
Het zorgde ervoor dat Moerse Boys nog vrijer ging voetballen. Even later zag Luay zijn schot gekeerd worden door de keeper. Het was Flip die vanaf eigen helft aan een avontuur begon en een aantal spelers als pionnen liet staan. Het “oooooohh” dat klonk vanaf de zijkant was van verwondering over de fraaie actie, maar ook de teleurstelling van de bal die jammer genoeg in het zijnet eindigde. Tiessss produceerde voorzet na voorzet vanaf de rechterflank. Bjorn, als rechtsback in de ploeg gekomen, stormde over het hele veld als de betere versie van Dumfries. Roan en Raf die zorgden voor de restverdediging. Tiesjjjj ging zich ook met de aanvallen bemoeien en loste een aantal fraaie schoten. Het ijzerwerk en het kleine beetje geluk dat daarbij nodig was ontbrak.
Het aanvallende spel van Moerse Boys zorgde er ook voor dat er wel wat counters kwamen. Onze keeper Nick wist die vaak onschadelijk te maken met fraaie reddingen zoals Van der Sar in zijn beste tijd.
Het publiek dat de hele wedstrijd gezien heeft zal het ook zeggen: De tweede helft hebben ze een Moerse Boys gezien dat liet zien dat ze echt goed kunnen voetballen.
De einduitslag is 9 tegen 1 geworden. De drie tegendoelpunten in de tweede helft waren volgens oorspronkelijk plan (drie tegendoelpunten per helft). Dat ene doelpunt voor Moerse Boys natuurlijk niet. Het getoonde spel en het doelpunt zorgde voor grote tevredenheid bij spelers en coaches.
Wat leuk om te zien wat de ploeg op het veld kan leggen.
Het geeft ons wel huiswerk voor de komende weken. De geplande 0 tegen 0 van volgende week gaat overboord. We gaan aan een plan werken waarbij we wekelijks de kwaliteiten van de spelers optimaal kunnen laten zien. Hoe precies? Daar gaan we komende week weer mee aan de slag.
Wat zeker is: Je kan eigenlijk geen wedstrijd missen, dus kom kijken en laat je verwonderen en verrassen!
