Het Oranje van Louis van Gaal had in de voorwedstrijd op vrijdagavond laten zien hoe het niet moest.
Aan ons Oranje om het beter te doen. Victoria kwam op bezoek. Het klonk ons al bekend in de oren, maar voor de zekerheid hebben we het maar even opgezocht. Victoria betekent “zege” ofwel “overwinning”. Deze keer doorzagen we de plannetjes van de tegenstander op voorhand al. Ze kwamen dus voor de overwinning. Daar moesten we een stokje voor steken.
Maar hoe moesten we dat aanpakken? Dit keer had ons technisch hart een nieuwe revolutionaire methode bedacht: Als we nu eens zouden “imagineren” dan zouden we daarmee de tegenstander misschien kunnen verrassen.
Hoe werkt dat imagineren dan? Wat is het dan precies?
Imagineren is het systematisch gebruik maken van mentale voorstellingen met als doel om technische, tactische en mentale vaardigheden te verbeteren.
Oftewel, we doen op voorhand alsof we de wedstrijd spelen in ons hoofd, zodat we tijdens de echte wedstrijd de situaties al herkennen en we precies weten wat we moeten doen. Dat niemand anders daar eerder aan gedacht heeft.
Daar zaten we dan in de kleedkamer, in gedachten verzonken. Heel hard waren de spelers aan het imagineren. We hoorden Flip mompelen “dan pak ik weer de bal af en dan vind die tegenstander echt niet leuk en dan gaan ze lekker op elkaar mopperen”. We hoorden Niene “daar ga ik dan, daar ga ik dan, ja, en ik juich”. En Tiesssjjjjj “ja ik juich ook”. Bjorn zat met zijn ogen dicht en met zijn handen in de lucht. Opeens zat iedereen met de handen in de lucht. We waren klaar voor de wedstrijd.
De bal werd in beweging gebracht na het eerste fluitje van de scheidsrechter. Onze meiden en jongens gingen gelijk fanatiek op jacht naar het succes. Heel even was er een moment fout geïmagineerd, want het was Victoria die uit een aanval de 0-1 wist te maken.
Daarna was het Moerse Boys dat het heft in handen nam. Op wilskracht sleurde Niene zich voorbij twee tegenstanders en prikte de bal tegen de keeper aan. Die moest het schot lossen en de rebound was wederom voor Niene. Nu was het wel raak! De gelijkmaker was daar!
Het imagineren werkte! In het tweede kwart was de pressing van onze helden daar en was het Tiesssjjjj die scherp was en richting de keeper kon. Fraai rondde hij af en de verdiende voorsprong stond op het bord. Het was mooi om te zien hoe er gestreden werd. Flip speelde zijn beste wedstrijd en pakte duel na duel en ook Lynn stond haar vrouwtje in de verdediging. Roan en Raf gaven vele fraaie passes, Tiessssssss en Luay die goed mee op kwamen en leuke steekballen gaven, Moerse Boys swingde! Veel lof was er voor de splijtende pass van Messi, maar de pass van Xam op Bjorn die was zowaar nog mooier. Bjorn wist er wel raad mee en zette Moerse Boys op een 3-1 voorsprong.
Met die stand mochten we rust in. Hoe moest het nu verder? Daar kwam weer een vernuftig idee uit de hoge hoed: “Laten we de tweede helft provocerende pressing spelen!”. Daar was iedereen het mee eens. Alleen, om provocerende pressing te spelen hadden we eigenlijk een type voetballer als Nick nodig. Maar die zat daar in zijn keeperstenue, want ballen tegenhouden kon hij ook als de beste. De truc met de keeperswissel moest er dan ook nog maar in. Bjorn zou het doel verdedigen en zo kon Nick aan de provocerende pressing mee helpen.
De tweede helft werd door onze Oranje-Witten vakkundig op slot gegooid. De provocerende pressing werkte. De tegenstander mopperde op elkaar en dat was de bevestiging dat we uitstekend bezig waren. Het verlossende laatste fluitsignaal klonk en het gejuich moet tot in heinde en verre te horen zijn geweest. Wat een fraaie overwinning! En ook nog de eerste overwinning.
Onze “Primi Victoria” was zeer welkom en zeer verdiend! Mooi om zo de winterstop in te kunnen!
