Na de 1 – 3 verloren wedstrijd tegen Schijf was daar de persconferentie. Het aanwezige journaille vuurden de kritische vragen op de eindverantwoordelijke van Moerse Boys JMO11-2 af.
Journalist: “Is er sprake van een nieuwe crisis na het verlies van vandaag?”
Coach: “Dit is op ons pad gekomen, we moeten heel precies gaan onderzoeken om te bezien waar de oplossing in gezocht kan worden.”
J: “Krijgt u dit nog wel opgelost? Na het verlies vorige keer tegen deze tegenstander heeft u de handdoek in de ring gegooid, maar nu zit u er weer.”
C: “Dat was na die verschrikkelijke wedstrijd inderdaad. We hebben toen gezegd, we doen een stapje terug. We weten precies wat er mis is gegaan, omdat we er zo dicht bij betrokken waren. En toen 1 van de 5 supporters aangegeven hebben dat ze er vertrouwen in hadden dat we het de goede kant op kunnen krijgen hebben we de handdoek weer opgepakt. Juist omdat het toen mis is gegaan is het nu aan ons om te zeggen: We gaan dit proberen te herstellen.”
J: “Bent u wel de juiste persoon om dit te doen?”
C: “We voelen het vertrouwen van die supporters en natuurlijk hebben we niet van vandaag op morgen een toverstaf waarmee we in 1 keer alles op kunnen lossen, maar ik heb heel radicale ideeën over hoe we het beter kunnen doen.“
J: “U zegt wel dat u radicale ideeën heeft, maar noem eens een concrete voorbeelden van die radicale ideeën, want we hebben ze nog niet kunnen ontdekken in de praktijk.“
C: “Nou, om een voorbeeld te geven. We trainen nu op woensdag van kwart voor zeven tot kwart voor acht en daarvoor was het van half 7 tot half 8.”
J: “Is dat nou echt dat radicale idee wat de groep verder gaat helpen?”
C: “Nou ja, we hebben deze lijn nu zo ingezet en ik denk dat we daarmee echt op de goede weg zijn. Je moet dit wel de tijd geven om te kunnen slagen. Als we dit nu opeens om gaan gooien dan vertraagd het enorm. Maar dit is natuurlijk ook niet het enige. We hebben de spelers ook de hand toegestoken en gezegd: Kom ook met jullie ideeën!”
J: “We hoorden inderdaad dat een aantal spelers met plannen ter verbetering zijn gekomen, maar die worden vervolgens naar de prullenbak verwezen.”
C: “We kunnen natuurlijk niet ieder verzoek in de praktijk brengen, het is telkens heel precies een duidelijke afweging om te kijken: Wat is nu goed voor dit team?”
J: “Spelers voelen zich niet gehoord…”
C: “Tsja, dat laat ik even bij hun. We doen er alles aan om het proces te versnellen en ik denk dat we daar snel de resultaten van gaan zien. Zo zag je dat vandaag ook Bjorn op aangeven van Nick de gelijkmaker wist te maken.”
J: “Om vervolgens nog 2 treffers tegen te krijgen en met 1-3 te verliezen. Wanneer kunnen we de resultaten verwachten?”
C: “We hebben natuurlijk onlangs een mooie overwinning behaald. Dat moeten we niet vergeten!”
J: “Dat voelt al als een eeuwigheid geleden en dat was slechts 1 overwinning. Wanneer kunnen we nieuwe successen verwachten?”
C: “Als ik een glazen bol had om in te kijken dan was het makkelijk. Maar die hebben we niet. We werken met zijn allen heel erg hard en we doen er alles aan om het beter te maken.”
J: “Bent u nog wel de juiste man voor deze job. Maakt u wel de goede keuzes?”
C: “Als de supporters zeggen: We zien het niet meer zitten, dan zeg ik ja, hier geef ik het stokje over aan iemand anders. Maar 1 op de 5 supporters zegt tegen mij: ik geef je dat vertrouwen. Dan ga ik er ook voor.”
J: “Maar er lijken alleen maar meer crises bij te komen. Op een gegeven moment wil je toch zien dat het beter gaat? ”
C: “Soms overkomen je dingen. We hebben nu eenmaal niet alles in de hand.”
J: “Dat is wel heel makkelijk gezegd, net alsof u er geen invloed op heeft?”
C: “We moeten natuurlijk niet vergeten dat we in een moeilijke fase terecht zijn gekomen. De derde fase is natuurlijk altijd lastig. Maar als ik dan naar het team kijk, dan zie ik een ontzettend gaaf team. Een club van heel enthousiaste mensen die zeggen: We zetten de schouders eronder!”
J: “Maar die resultaten, doet u het dan helemaal niks?”
C: “Natuurlijk raakt het me heel diep.”
J: “Maar bij de dik verloren wedstrijd tegen Zundert hebben wij het tactisch plan opgevraagd en bleek dat er grove nalatigheden in uw tactiek bleken te zitten.”
C: “Die heb ik even niet paraat. Nee, die kan ik me niet voor de geest halen”
J: “De 0-18 nederlaag op eigen veld tegen de concurrent?”
C: “Nee, dat zegt me niet direct iets. Daar heb ik geen actieve herinnering aan.”
J: “Hoe nu verder?”
C: “Nou komende woensdag spelen we uit tegen Internos. Dat is weer een nieuwe kans om te zeggen: We gaan ervoor! Zie ik jullie dan weer? Fijn! Ontzettend gaaf! Tot woensdag dan maar! Ik moet nu echt door!”
