Na een welverdiende herfstvakantie was het weer tijd om de voetbalschoenen aan te doen. Fase 2 stond voor de deur. De thuiswedstrijd tegen DSE uit Etten-Leur was ingepland door de KNVB.
Hoe zouden onze jongens en meiden er inmiddels voor staan? Dat was het grote vraagstuk van deze zaterdagochtend. Eindelijk was de selectie compleet. Niets kon de ingezette progressie deze keer in weg staan.
Zo leek het dan toch. Onze nauwkeurig geplande voorbereiding op de wedstrijd werd vrijwel direct verstoord. Nu onze helden de stijgende lijn hebben laten zien, is er natuurlijk ook veel meer vraag naar merchandising, interviews en fotoreportages. Vlak voor de wedstrijd bleek er een fotograaf die ons sterrenensemble op de gevoelige plaat wilde vastleggen. Natuurlijk werken we daar aan mee, alles voor de fans, maar van de voorbereiding was niet veel meer over.
Gelukkig bleek het geen impact te hebben om het eerste kwart. Sterker nog, we kwamen voor de eerste keer dit seizoen op voorsprong! Moerse Boys drukte direct naar voren en na een scrimmage voor het vijandelijke doel was het uiteindelijk Luay die bal hoog in de touwen schoot. Het applaus van het publiek was massaal en meer dan verdiend.
Na het eerste kwart was er een situatie die voor het technisch hart lastig bleek. Een voorsprong, hoe ga je daar mee om? Wat geef je dan mee aan de groep? Dat daar ruimte is voor verbetering bij de coaches en trainers mag duidelijk zijn, want in het tweede kwart kregen we plots drie doelpunten tegen. We rekenen ons dat zelf aan, voor ons is dit alles ook een leerproces. We waren nog niet voorbereid op het feit dat we in deze fase van het seizoen al voor zouden kunnen staan.
In de rust konden we weer terug in onze vertrouwde rol. We stonden nu achter, dus de coaching kon terugvallen naar hoe we het gewend waren. We moesten in de achtervolging. In het derde kwart kregen we eerst nog een tegendoelpunt te verwerken, maar daarna was het Niene die over links aan een rush begon en met een mooie pegel in de verre hoek was daar ons tweede doelpunt!
Het was al prachtig dat we twee doelpunten konden maken, maar misschien zat er nog wel meer in het vat. Alles werd gegeven om nog meer te scoren. Moerse Boys wist de kansen wel te creëren, maar de finesse in de afronding ontbrak. De scheidsrechter besloot dat het lang genoeg geduurd had en zo eindigde de wedstrijd in een eindstand van 2 tegen 4.
Het besef dat het ons beste resultaat was drong al snel door. Vreugde daarom, maar het gevoel dat er iets meer in had gezeten was er ook. Volgende week kunnen we weer proberen om de lijn opwaarts door te trekken. Wie weet hoe onze helden en heldinnen ons dan weer weten te verrassen.
