Op de dag dat hij zijn 26ste verjaardag viert, spreekt een van de grote zomeraankopen van Ut Zaoterdag voor het eerst publiekelijk over zijn veelbesproken transfer. Bob Vriends liet Moerse Boys 5 na jaren trouwe dienst achter zich voor een avontuur bij het achtste (of moeten we al zeggen: het zevende?). Een overstap die bovenal getuigt van torenhoge ambities; eindelijk gaat hij écht om de prijzen spelen. Voor zijn oude ploeg zijn de druiven zuur.
Uit de Zundertse klei getrokken
Zijn bijnaam doet vermoeden dat hij Braziliaans bloed in zich heeft en op het veld dartelt als een volleerd sambadanser, maar niets is minder waar. Bobinho is een kiezelharde verdediger uit de Zundertse klei getrokken – de achternaam ‘Vriends’ verraadt wat dat betreft wel een en ander -, veelal geroemd vanwege zijn uitmuntende sliding. Dat hij jarenlang in de luwte en anonimiteit bij Moerse Boys 5 speelde, zegt vooral veel over zijn loyaliteit. Want hoewel er meer dan eens aan hem werd getrokken – en dan bedoelen we niet door de vrouwelijke handjes op de zaterdagavond – verliet hij het MB5-schip nooit. Tot deze zomer dus.
De lokroep van het ‘grote’ Ut Zaoterdag kon hij simpelweg niet weerstaan. Niet op de laatste plaats omdat een gerenommeerde naam als Frits Brait, het technische hoofd van het achtste, steeds maar weer de loftrompet stak over Bobinho. Nee, dat laat geen enkele voetballer koud. Daarbij: het uitzicht op prijzen was bij het vijfde al die jaren troebel. Bij Ut Zaoterdag is alles anders. Daar spat de ambitie vanaf. Zij die in de nabije toekomst een prijzenregen verwachten, kunnen zomaar eens gelijk krijgen. En dan valt de nietsontziende mandekker met zijn neus in de boter.
Van held naar nobody
De reacties vanuit het Moerse Boys 5-kamp waren niet voor de poes. Zij konden de overstap van hun topverdediger maar nauwelijks verkroppen. “Tja, zo gaat dat. Jarenlang ben je de held, maar als je dan een keer voor je eigen carrière kiest, ben je ineens een nobody. Het zij zo”, reageerde de hoofdpersoon opvallend nuchter. Tijdens de laatste zondag van vorig seizoen kraakte zijn ‘vrienden’ van het vijfde kritische noten via een spandoek. “Het helpt dat ik bij Ut Zaoterdag in een warm bad terechtkom. En dat daar écht om de prijzen wordt gespeeld. Dat is nieuw voor mij. Ik kijk ernaar uit.”
“Weet je”, vervolgt de achterhoedespeler, plots zichtbaar emotioneel. “Mijn vader hè, dat is mijn grootste supporter. Die volgt me overal. Voetbal is onze gedeelde passie. Wat zou hij trots zijn, als ik straks met een kampioensschaal op de platte kar langs zijn huis kom. Die droom is plots een stuk reëler geworden met deze transfer.” Geruchten doen de ronde dat vader Peter Vriends al in de pen is geklommen om een begin te maken aan een kampioenslied. Ietwat voorbarig wellicht, maar tekenend voor de euforische stemming die de transfer in huize Vriends heeft veroorzaakt.
Topsportcultuur bij Ut Zaoterdag
Minder euforisch is de sfeer bij zijn oude ploeg. Terwijl de scherven daar nog bijeen geveegd worden, staat Bob te popelen om aan zijn nieuwe avontuur te beginnen. Gretiger dan ooit tevoren. “Niets ten nadele van Moerse Boys 5, maar bij Ut Zaoterdag voel ik nu al de topsportcultuur. Hier is alles zó professioneel. Kijk hoe die gasten zelfs in de zomerstop alles op alles zetten om fit te blijven. Dagelijks in de sportschool, honderden kilometers fietsen: niets is te gek. Die instelling past bij mij. Dit is wat ik wil.” De twintiger zette zijn woorden kracht bij met een Instagram-post waarop hij zijn kersverse tatoeage toont (zie onder). Een kruis door MB5, als ware een mes in de rug van zijn oude team.
Ondertussen doet de Moerse Boys-directie er alles aan om de zelfbenoemde vedettes van het vijfde enigszins tevreden te houden. Plots kregen zij een promotie voorgeschoteld: Moerse Boys 5 wordt Moerse Boys 3. Maar zelfs daarmee was de wond niet te helen. Het verlies van de grote sterspeler doet veel pijn. Enorm veel pijn. Of dat Bobinho Vriends deert? Dat lijkt alleszins mee te vallen. De hunkering naar eremetaal maakt nou eenmaal blind.
