Na vorige week een knappe 6-6 eruit gesleept te hebben, mochten we vandaag op bezoek bij VV Kogelvangers. Een tegenstander die twee wedstrijden verloren hadden, maar wel steeds wisten te scoren en geen grote uitslagen tegen hadden.
Helaas meldde Myrthe zich deze ochtend nog af. Luna en Yinthe moesten deze wedstrijd verstek laten gaan vanwege blessures en ook Nynke mocht nog geen wedstrijd spelen. Wel positief dat ze wel weer aan het trainen is, evenals Maud. Dus hen kunnen we hopelijk snel weer op zaterdag zien schitteren.
Na een aardig tripje naar Willemstad hadden we lekker de tijd voor een goede warming-up en die was nodig. Het was erg koud, een frisse bries die over het veld trok maakte dat de winterjassen toch nog even aanbleven tijdens de warming-up. Het dekentje van Britt werd in de dug-out alvast opgewarmd door Nynke, Luna en Yinthe.
Om stipt 12 uur startte de wedstrijd. Julie en Kaat kropen bij onder het dekentje. Shannon had een extra trui aangetrokken en stond weer onder de lat. Achterin stonden Inthe, Isa en Anna die de deur dicht zouden houden. Jill mocht weer even terug op haar oude plek om de verdediging te completeren. Op het middenveld maakte Lieke, Floor en Lynn de vuile meters. Voorin was het aan Jelke, Theodora en Britt om de keepster uit te testen.
We begonnen goed, direct ging Britt op avontuur en wist een corner te versieren. Lieke legde de bal prima voor, maar we kregen hem er niet in. De Kogelvangers namen zo langzaamaan het heft in handen. Achterin was het zoeken hoe te gaan staan, omdat zij met twee spitsen speelden. Ook de snelle half speelster van Floor liet haar de nodige meters terug maken. De handige middenvelders maakte het Lieke en Jill lastig en zo was het toch wel Kogelvangers die Shannon een paar keer aan het werk zette. Steeds had ze een prima antwoord, totdat de verdediging “weg was” en ze er alleen voor stond. Daar was geen houden aan en de 1-0 stond op het scorebord. Lieke was toch eigenlijk echt niet lekker en Julie nam haar plek in. Aanvallend kwamen we er niet echt aan te pas. De 2-0 liet niet lang op zich wachten en de 3-0 volgde ook nog. We werkte hard, maar miste toch wel de overtuiging.
In de rust kwamen de geschilde appeltjes tevoorschijn, terwijl Hans de nodige omzettingen deed. Zo kwam Lieke er toch weer terug in en Kaat verving Inthe achterin die niet meer verder kon. Na het appeltje en de duidelijk woorden van Hans gingen we weer de kou in. Hopelijk konden we net als vorige week laten zien dat we niet zomaar verslagen zijn.
We begonnen aardig, maar ook nu ontbrak de overtuiging. Met Jill, Britt en Lieke hoopte we voorin wat te forceren, maar we kwamen niet verder dan enkele schoten van afstand van Britt en Julie. Op het middenveld bleef het hard werken, om in Floor haar woorden te spreken “het lijkt wel alsof ik een marathon aan het lopen ben”, maar ze verzaakte geen van drieën. Achterin bleef het lastig, Isa stond voorstopper en Lynn maakte haar debuut als linksback. Dit deed zij niet onverdienstelijk en liet zien waarom het echt wel handig is om lange benen te hebben. Kaat en Anna probeerde de snelle speelster van Floor mee op te vangen. Toch konden ze niet voorkomen dat Shannon nog vier keer de bal uit het net moest vissen. Ondanks haar koude handen had ze wel nog een paar puike reddingen en liet ze zien haar mannetje wel te staan. Ook de mooie corner van Lieke aan het eind van de wedstrijd verdiende wel meer; ze bracht hem prima in, uit de kluts kwam die bal nogmaals bij haar terecht en met een bekeken schot wist ze de keepster te passeren, maar een verdedigster werkte hem nog uit de goal.
Een ietwat teleurstellende wedstrijd, waar niet iedereen liet zien wat zij in zich hadden, mogelijk toch even wennen aan de kou? De appeltjes houden we erin, hopelijk brengen ze volgende week meer geluk.
